قوله تعالى و إذ ابْتلى‏ إبْراهیم بیاموزد ابراهیم را ربه خداوند او بکلمات بسخنانى چند و فرمانى چند فأتمهن آن را بسر برد و فرونگذاشت، قال گفت خداى عز و جل إنی جاعلک من ترا خواهم کرد للناس مر مردمان را إماما پیشوایى در دین قال گفت و منْ ذریتی‏

و از فرزندان من هم قال گفت خداوند لا ینال نرسد عهْدی الظالمین پسند من و نیکبختى در دین من به بیگانگان.

و إذْ جعلْنا الْبیْت و کردیم این خانه را مثابة للناس باز گشتن گاهى مردمان را و أمْنا و جاى امن ایشان، و اتخذوا و الله فرمود که گیرید منْ مقام إبْراهیم ایستادن گاه ابراهیم و خانگه وى مصلى قبله و نمازگاه و عهدْنا إلى‏ إبْراهیم و إسْماعیل و فرمودیم ابراهیم و اسماعیل را أنْ طهرا بیْتی که پاک دارید و بزرگ خانه من للطائفین طواف کنندگان را گرد آن، و الْعاکفین و نشینندگان در آن و الرکع السجود و نمازگران بسوى آن.